bachehaye IT

من دانشجو هستم

روزگارم خوش نیست

کیفوکفشی دارم

ومدادی وکتاب وسرسوزن ذوقی

اوستادان همه چون شاخه ی گل

وکلاسی که دراین نزدیکیست

دورازچشم من است

من دانشجو هستم

اهل بهشهرم من

لنگه کفشی دارم

لنگه دیگر آن گم شده است

حرفه ای درمن نیست

بی هنر هستم من

قبله ام درس است و

کارنامم همه لطف استاد

مشتق ازگریه وغم میگیرم

آنتراگم همه چیپس است وپفک

همه ی صورت من جوش زده است

همه ذرات سرم هنگ کرده ست

من وضو باتپش قلب شما میگیرم

درس میخوانم من

آن دراز گوش که اسمش را نگویم خوبست

من دانشجو هستم

گاه گاهی غزلی میگویم

میگذارم تو همین وبلاگم

یا که پیس اش میکنم بهر شما

وه چه میگویم من

چه خیال پستی

چه خیالی مبهم

سرخوشم من چه قدر

گپ زدن بیهوده ست

دوره خرخوانی ست

وچه پالان ارزان

جنس ترک واصل است

مارک دار مارک دار

خوب خوب میدانم

پاره سنگ برداشته

دانشو عقل وشعورم اینک

پدرم میگوید

پاسبانهاهمه استاد شدند

توچرااینجایی؟؟

توچرا مشروطی؟

بخدادست خودم نیست نداریم استاد

نه که راستی راستی

نیست استادوکلاسی هرگز

هست اما به چه سود

که چنان وقت کم است

که تو تا بحث کنی پایان است

آه ای استادم

تو به من میدی چند؟

اگراین شعرمراخوانی باز

چه کسی میگوید

که گرانی اینجاست

دوره ارزانیست ومحبت بسیار

پدرم از بهراست

همه ی علموعلوم راگوید

کرم افتاده درون مغزت

که بجای خواندن

شعرمیگویی ومیخوانی هی

آخرش استادت

به تووریش بابات میخندد

چییییییزها دیدم من

بگیرتا پاک کن

مینویسن تستو

میدهندش به هم این تیزهوشان

سرآخرگویند

من کجا این حرفا

من خودم خواندموخود بنوشتم

من کسی را دیدم

که به دنبال شماره میگشت

که بزنگدواسه ی چند نمره

او ستادی دیدم

هی پروژه میداد

هی میانترم میگرفت

آخرش هیچ به هیچ

وکسی دیگرهم نمره میکردحراج

پسری را دیدم

واسه مخ کارگیری

دم به دم تخته وایتبرد را پاک میکرد

پسری دیگرهم

دم به دم میرفت تا

کزپس دیدن یک نمره ی ده

مینی بوسی دیدم

پره از دانشجو

وچه سنگین میرفت

چرخهایش همه پنچرشده بود

ولی راننده هنوز می ایستاد

تا که درراهرواش پرکند از دانشجو

با یه ترمزهمه می افتادند

دختری فریاد زد

من دگرله شده ام برخیزید

ومسافرهمه فریاد زدند

نعشه ای رادیدم

من دانشجوهستم

رشته ی من آی تی ست

پیشه ام خندیدن

ترم پنجم هستم

ما دانشجو هستیم

اهل دانشگاهیم

کارتمان گم شده است

مابه مشروط شدن دل بستیم

مچمان را که بگیری

جز موبایل چیزی نیست

ماندیدیم تا بحال نمره بیست

ما چقدر مظطربیم

ماپراز مقیاسیم

تابخواهی فرمول

تابخواهی اعداد

تابخواهی پریم ازبرنامه

من نمیخندم اگردوستم مشروط است